((شب،سکوت، دریا.......))

جهان این ایام

چونان این طلوع

گرگ و میش بیم است و امید

در این جهان پریشی، روزنه های خورشید

تولد زیبایی و دیدار معجزه را می دهد نوید

در مسافتی تا رویای زیبای......

طلوعی زیبا از فروردین۱۴۰۳

در امتداد خطی زیبا در این ساحل رویایی

از جایی که ایستاده ام تا تو......

تنها دریاست و این ابرهای دلفریب......

نوای من پر شد از نغمه های تو

و از ورای آسمان می زنم نفس در هوای تو............

در جغرافياى خاطر زيباى تو

در بهارى از هميشه رنگ آمیزتر.....

در رهگذار از هزاره ای شاید

من و همه سالیان و این ابرها

همنوا با دلرباترین نغمه های هستی

به امید ساحل دریای سرزمین زیبای تو...

پرگشودیم به شوق آوای دلگشای تو.....

بهار۱۴۰۳